“කිම් ගේ කථාව”

ඔන්න ඉතිං වෙනදා වගේම මම දවාලේ කම්මැලිකම යන්නත් එක්ක  අනිත අයගේ බ්ලොග්ස් වගේ ම මගේ බ්ලොග් එකත් කියවල අලුත් දෙයක් ලියන්න හොය හොය හිටියා...

 මෙන්න බොලේ ගේට් එක පැත්තෙන් සද්දයක් එනව,

“ ගෙදර කව්ද.. ගෙදර කව්ද.. ” කියලා.

    මං හිතුවා අදත් ඉතිං බ්ලොග් එක ලියල ඉවරයි තමා කියලා,කියන්න බෑනේ  මොනා කරන්න වෙයිද දන්නේ නෑනේ,බලපුහම මගේ 1 පන්තියේ හිටපු යාළුවෙක් දැන් අහන්න එපා ඔච්චර ඉක්මන ට අදුර ගත්තෙ කොහොමද කියල.. ඒක මගේ හැටි, ඒක ගැන වෙනමම පස්සෙ කියන්නම්කො.....

      අපි දෙන්නා ටිකක් වෙලා කතා කරකර ඉන්නකොට එයා මගෙ ලැප් එකේ මම බාගෙට ලියමින් හිටපු බ්ලොග් එක දැකල ඇහුවා මේ බ්ලොග් එකේ  මගේ  කතාව ලියන්න බැයිද කියල...

 වෙලාවෙ හැටියට මාත් ඉතිං ලියන්න දෙයක් නැතුවනේ හිටියෙ,මාත් ඉතිං හා කිව්ව.....

  ඊට පස්සෙ එයා කියන කතාව මාත් හොඳට අහගෙන හිටියා (පැය 4ක් විතර),ඒකෙ සතුට සිනහව දුක කදුල හැමදේ පිරිලා තිබ්බ. දැන් අහන්න එපා ඔච්චර වෙලා අහගෙන හිටියෙ කොහොමද කියල.... එකත් මට පුළුවන්,මේ  හින්දම මම කරදරෙත් වැටිලා තියනවා, ඒක ගැනත් වෙනමම පස්සෙ කියන්නම්කො.....

 කොහොම හරි මේ කතාව එක දිගට නම් ලියන්න බැරිවෙයි කොටස් කරලා තමා ලියන්නෙ,එයගෙ නම කියනවට එයා කැමති උනේ නෑ ඒ හින්ද මම එයාව,

“කිම්”

              කියලා නම් කරනව. ඉතිං ඔයාලට ලබන සතියෙ ඉදන් “කිම් ගේ කථාව” කියවන්න මම ආරාධනා කරනව. “කිම් ගේ කථාව”  කියවල කමෙන්ටුවක් එහෙම දායි කියලා මම බලාපොරොත්තු වෙනව.... 

 මීලග සතියේ,

                කිම් මෙලොව එලිය දකී.

                කිම් ඉපදුන ගමන් අනිත් බබාල වගේ  අඬන්නෙ නෑ.......

එහෙනම් මොනාද කරන්නෙ ලබන සතියට.......